Zagadnienia na egzamin z informatyki
Ćwiczenia – Word
Pogram Microsoft Word to edytor tekstu. Pozwala na tworzenie różnego rodzaju dokumentów, tj. listy, kalendarze, wizytówki, ulotki, CV itp.
15 zasad poprawnego formatowania tekstu w MS Word
- Nie pozostawiaj spójników – takich jak: i, w, z – na końcu linii tekstu. Pozbycie się sierot w dokumencie jest możliwe poprzez wstawienie twardej (niełamliwej) spacji pomiędzy spójnikiem i wyrazem występującym po nim. W Microsoft Word wstawienie jej następuje poprzez wciśnięcie kombinacji klawiszy Ctrl + Shift + spacja. W kodzie HTML taki odstęp wprowadza się poprzez:
- Pamiętaj o interliniach. Stosuj odstępy o szerokości 1,5 wiersza, aby pisany materiał był przejrzysty i klarowny. Ustawienie interlinii w dokumencie programu Word odbywa się poprzez przejście do karty Narzędzia główne, w sekcji Akapit i kliknięcie przycisku Interlinia, gdzie można wybrać kilka dostępnych opcji narzędzia. Włączenie bardziej zaawansowanych wariantów jest możliwe poprzez skorzystanie z Opcje interlinii…
- Stosuj czcionkę nie mniejszą niż 12 punktów – jednak pamiętaj, by była proporcjonalna do rozmiaru dokumentu. Dla formatu A4 najbardziej optymalna jest wielkość 12.
Chcesz wyróżnić tytuł lub akapit? Pamiętaj, że rozmiar czcionki nie powinien różnić się o więcej niż jeden lub dwa stopnie. - W tworzeniu dokumentów firmowych korzystaj z czcionek biznesowych takich jak: Arial, Verdana, Calibri, Times New Roman. Jeśli te propozycje Ci się nie podobają – zastosuj inną, lecz pamiętaj, by była czytelna. Odpowiedni wybór czcionki ułatwi sprawne przyswojenie zawartych informacji w dokumencie.
- Pisząc długi tekst korzystaj z czcionek szeryfowych np. Times New Roman. Zakończenie liter jest w nich delikatne i smukłe, co zwiększa przejrzystość. Taki zabieg uprości i przyspieszy czytanie. Tytuły rozdziałów możesz pisać fontami bezszeryfowymi np. Arial lub Verdana.
- W swoim dokumencie używaj maksymalnie 3 różnych krojów czcionek – tekst z większą ich ilością jest nieczytelny i trudno się skupić na jego przyswajaniu. Najlepiej stosować jeden rodzaj fontu. Wtedy cały dokument jest jednolity i profesjonalny.
- Nie stawiaj spacji przed znakami przestankowymi. Znaki interpunkcyjne, takie jak kropka, przecinek, średnik, wykrzyknik, znak zapytania, pisz zawsze bezpośrednio po wyrazie.
Jak powinno to poprawnie wyglądać?
Internet? Nie, dziękuję, nie jesteśmy zainteresowani. – Bill Gates - Pamiętaj o stosowaniu zasad interpunkcji, szczególnie tych, dotyczących przecinków – ich brak bardzo utrudnia czytanie tekstu.
Masz problem z zapamiętam gdzie stawiać przecinki? Z pomocą przyjdzie Ci prosta rymowanka:
Przed że, aby, jeśli, iż, bo, albowiem, więc, ponieważ
znaczek zrób, przecinek pisz, a opuścić się go nie waż.
To nie tak trudna rzecz, pisz przecinki mój kolego.
Przed: jeżeli, ale, lecz, kiedy, lubo, gdyż, dlaczego.
Wszyscy wykształceni ludzie bez przecinka piszą zdanie
ze spójnikiem…i, bądź, tudzież, oraz, albo, lub, ni, ani. - Pisz poprawną polszczyzną – nic nie razi bardziej w dokumentach oficjalnych niż błędy stylistyczne i ortograficzne. Należy sprawdzić po zakończeniu tworzenia tekstu, czy wszystko brzmi poprawnie, przeczytać całość i zweryfikować ewentualnie występujące błędy.
- Pisz jasno, zwięźle i na temat – literackie opisy nie wyglądają dobrze w oficjalnych dokumentach. Informacje powinny być przekazane w sposób jasny, jednoznaczny i zrozumiały dla odbiorcy.
- Używając nawiasów pamiętaj, żeby nawias otwierający stawiać zawsze po spacji. Następnie należy wpisać wyraz bez robienia odstępu. Zamykając nawias zastosuj tą samą zasadę. Wskazówka ta dotyczy również używania cudzysłowu.
Jak powinno to poprawnie wyglądać?
Komputery ze Star Treka nie wydają się interesujące. Zadając im różne pytania, one przez jakiś czas myślą [nad odpowiedzią]. Myślę, że możemy zrobić to lepiej. – Larry Page - 12 Chcesz żeby Twój tekst był czytelny: nie umieszczaj go zbyt wiele – najbardziej przejrzyste pisma liczą sobie około dwóch tysięcy znaków na stronę. Za dużo treści może odstraszyć i sprawić, że dokument tekstowy będzie niechlujny i trudny do zrozumienia.
- Akapity twórz tak, aby zaczynały się lub kończyły razem ze stroną – spowoduje to przejrzysty wygląd tworzonego dokumentu.
- Pamiętaj, by kończąc pisanie wyjustować treść dokumentu – aby móc to zrobić nie naciskaj klawisza Enter po każdej linijce. Tekst, w którym wiersze są kończone klawiszem Enter nie może być justowany. Zastosuj ten przycisk dopiero, gdy skończysz pisać cały akapit.
- Regularnie zapisuj tworzony dokument do pliku testowego tak, aby nie utracić go w czasie nieprzewidzianej awarii.
Ćwiczenia:
Ćwiczenia – Excel
Podstawowy zakres teoretyczny
- Excel umożliwia tworzenie dokumentów w postaci tabel, w których można umieszczać dane i zlecać programowi wykonanie skomplikowanych i żmudnych obliczeń.
- Dane i wyniki można prezentować w postaci kolorowych wykresów.
- Dokumentem programu Excel jest Arkusz.
- Standardowo w dokumencie widoczne są trzy arkusze, które składają się na tzw. skoroszyt (ale arkuszy w skoroszycie może być od 1 do 255).
Budowa arkusza kalkulacyjnego
- Dokument tworzony za pomocą arkusza kalkulacyjnego ma postać tabeli składającej się z opisanych literami kolumn i numerowanych wierszy.
- Miejsce przecięcia kolumny i wiersza (czyli pojedyncze pole tabeli) to komórka.
- Każda komórka ma jednoznacznie określony adres. Jest to nazwa kolumny i numer wiersza, np.: A7, C12, BG32, H137.
- Kilka komórek tworzy tzw. zakres. Adresy zakresów tworzy się oddzielając adresy skrajnych komórek znakiem “:”.
- Do komórki arkusza można wpisać: liczbę, datę, tekst (nawet wielozdaniowy), wzór w arkuszu nazywany formułą.
- Formuły buduje się stosując standardowe zasady tworzenia wyrażeń matematycznych. W formułach nie używa się liczb, tylko adresów komórek.
- Wpisywanie formuły do komórki należy poprzedzić znakiem“=”, np.: =A2+B2; =(D7+E7)/F7; =C5/D5*M5.
- Operatory:
- mnożenie – *
- dzielenie – /
- potęgowanie – ^
- Najważniejszą własnością arkusza kalkulacyjnego jest automatyczne przeliczanie formuł po każdorazowej zmianie danych w komórkach do których się odwołują.
- Autowypełnienie to automatyczne wypełnienie komórek danymi na podstawie podanego wzoru.
Ćwiczenia:
Ćwiczenia polegają na wypełnieniu pustych komórek przy użyciu formuł, a nie wpisywane z ręki. Na egzaminie będą podobne zadania do wykonania.